"...dus, zoals ik net al zei: wij toen dus met z'n vieren het hek over, het weiland uit. Rennen. Rennen! En die boer maar kijken. Snapte er niks van. Maar ondertussen hadden we wel de aandacht van een stel rammen verderop. Hè? Wat? Nee, niet díé rammen, die drie Schotten van die ene kavel waar ze nog moesten maaien. Een gejoel toen we langs liepen. Niks van te verstaan natuurlijk, met zo'n accent. Maar ik natuurlijk even gek doen, dat begrijp je, dat met m'n achterpoten, dat ging toen nog heel soepel. O! Hoe? Nee, meisje met je leuke haarspeldjes. Dat ga ik hier niet herhalen, daar krijg ik zeker problemen mee dus. Eh, waar was ik. O ja. Dus, zoals ik net al zei, die heren hadden me toen natuurlijk al snel in het vizier. En wij 's avonds weer terug over het hek gestrompeld. Maar niet voordat we de jongeheren even een bezoekje hadden gebracht. Ha, als lammetjes waren ze. Dus. Een waar Scottish Play kan ik achteraf wel zeggen. Hmm? Zegt je niks? Scottish Play? Shakespeare? Ach, laat maar, krijg je ooit vast nog wel eens op school. Alhoewel, als ik 't zo hoor gaan ze over rechts flink bezuinigen op onderwijs, dus of jouw generatie straks nog wel een Engels sonnetje kan opdreunen, ik vraag het me af. Ik vraaaaaag het me af...."
Met dank aan P. voor een foto die van alles in me losmaakte
1 opmerking:
MeeecBeth,
Een reactie posten