Kroan

Laatst sprak ik even met de vrouw die mij ooit op de wereld heeft gezet over de man die dit mede mogelijk had gemaakt. Ik hoorde dat hij ooit het logo had ontworpen voor de voetbalclub van de plaats waar ik de eerste zes jaren van mijn leven heb mogen inkleuren. Ik wist dat mijn vader in z'n vrije tijd met dergelijke ontwerp- en reclameachtige dingen bezig was (wat tegenwoordig corporate, advertising, branding en packaging zou heten ha ha) maar wat ik niet wist was dat het logo na -ik denk wel vijftig jaar- nog steeds onveranderd in gebruik is. Dat zijn natuurlijk alleen de hele groten met een tijdloos, sterk logo die zich dat kunnen permitteren (alweer ha ha) denk aan Philips of Mercedes Benz. Dus vandaag, na het verjaardagsbezoekje aan mijn moeder in Hoogezand, besloot ik even om te rijden om het logo van Hoogezand-Sappemeerse Voetbal Club te bekijken. Rood, geel, zwart. Dezelfde kleuren als hij de figuurtjes op het door hem zelfgemaakte voetbalspel met zelfgemaakt spelertjes heeft gegeven. Niet alle 22 natuurlijk (nog eens ha ha?) maar wel de beste elf van het spel. De vogel in het logo is een kraai. Want zo werden de voetballers genoemd, en nog steeds geloof ik: kroain. En ik vond het een bijzondere ervaring om een mij nog onbekend stukje van hem zo groot in de open lucht te ontdekken.

333 - Remains Of Autumn

Blogger houdt keurig bij hoeveel berichten hun bloggers plaatsen. Kennelijk is dit het 333e bericht op mijn blog. Bij deze non-info hoort een non-bericht vind ik. Zoals dit: foto's van de pompoen die we ooit in de herfst op het terras hadden staan. Inmiddels is de pompoen er bij gaan liggen. Misschien dat ik de foto's een kunstzinnige naam zal geven? Dan lijkt dit 333e bericht opeens veel interessanter verwacht ik.

Remains Of Autumn (Version 17)

Remains Of Autumn (Version 31)

Six Word Stories

Six Mile Water ken ik. Van 'mijn' Ierse heavy-fucking-metal trio. Ook leuk. Six Word Story kende ik nog niet. Al kwam het me al lezend wel steeds bekender voor. Schandalig misschien, als copy writer, maar so be it. Neemt niet weg dat ik nu erg enthousiast ben over Six Word Stories.

Wat is het. Vertel een verhaal in zes woorden. Niet meer, niet minder. Literair astronautenvoer waarmee de lezer zichzelf lanceert in z'n fantasiewereld en zo zich zijn eigen literair werk denkt. Six Word Story, ook wel Stories In Six genoemd, is een genre op zich waar sommige schrijvers zich graag mee vermaken. Hemmingway was de eerste naar het schijnt, met 'For sale: baby shoes, never worn.'

Begint 't al te kriebelen? Dan lijkt het me mooi als je op deze blog reageert met je eigen 'SWS'. Ik plaats 'm graag, met of zonder afzender, wat je wilt. Of richt je eigen SWS-blog op, nog beter. Heb je met mij meteen je eerste fan.

Nu is SWS iets waar je volgens mij heel moeilijk over kunt doen of juist niet. De haiku-aanpak of de first-thing-in-mind methode. Ben er nog niet achter wat bij mij past. Ben eerst maar begonnen volgens laatstgenoemde aanpak. Heb zo het idee dat het 's avonds met een glaasje ernaast nog mooier wordt.

Haar blik.

Alles kwam weer boven.

Gehoord op Radio 1

Vorige week gehoord in een interview. Onderwerp: efficiëntie in de zorg. De spreker (ben z'n naam vergeten) gaf aan dat er eens met een kritische blik achter de (overheids)schermen gekeken zou moeten worden. Met name op het gebied van richtlijnen viel er het nodige te verbeteren. Ikw as benieuwd naar z'n voorbeelden maar eigenlijk had hij daar al kunnen stoppen. Hij had bij mij z'n punt al gemaakt toen hij zeer serieus sprak over: 'Richtlijnen regelgeving beleidsregels voor de zorg'. Er is nog een hoop te doen, dacht ik toen.

De Grote Vrijheid Van De Kleine Zelfstandige

Het is ochtend. Lentezonnetje straalt Wâldweirijders in het gezicht. Mij bekruipt het heerlijke gevoel dat ik na ruime zeven jaar eigen baas nog regelmatig (bijna elke dag) voel: ik ben eigen baas. En ik stop bij een pomp om een kop koffie te halen. En ik neem de tijd om m'n koffie in het prille zonlicht, staand naast m'n auto, op te drinken. Ben mooi op tijd en anders wachten ze toch een minuutje! Het licht is prachtig, de buitenlucht ruikt goed en de koffie ook. En alleen al het feit dat ik dit mijn outdoor morning coffee break niet alleen bedenk maar mezelf ook permiteer, is genoeg om na een paar slokken te denken: ach, ik kan 't net zo goed onderweg opdrinken. Ik duw de kaart in het contact en rij het tegenlicht tegemoet. Het geluk zit nog steeds in kleine dingen.

Door De Wolf Geverfd

Dit is weer typisch zo'n band die je live móét zien. En dat ga ik lekker doen. Niet in thuisland down under helaas maar wel heel comfortabel op fatsoenlijke rij-afstand van 60 km van mijn bed. Want Wolfmother (zie ook m'n blogje van 19 oktober 2009) treedt op in Groningen. Ongelooflijk! en Hoera! Het duurt nog dik twee maanden maar de ticket is besteld en ik begin met aftellen. Nog 71 dagen tot 2 juni... Hierboven de toegift in 013 Tilburg twee maanden geleden. Het zijn nog broekies zoals u ziet maar speuln kunnen ze. Dat schijnt ook Eddy Pearl Jam Vedder te vinden (da's dan weer leuk) en die andere band hoe heten ze ook al weer o ja Rolling Stones (da's dan weer minder)...

Monkey See Monkey Do

Apetrots kwam Morris aangerend. Aan z'n volle bek te zien had hij iets gevonden. Met de zachte voorjaarswind in m'n nek dacht ik even aan een klein nestvogeltje, maar daar is het toch echt nog te vroeg voor, besefte ik meteen. Wat heeft ie dan, vroeg ik me af, want ik zag verder niets. Braaf kerel, geef maar. Z'n bek ging gewillig open en daar viel een heel klein aapje op m'n hand. Drijfnat van het slijm, maarrrr.... gered uit het struikgewas in het enge bos! Morris' neus glimt ervan terwijl ik 'm beloon en hij gaat er eens goed voor zitten als ik de foto maak. Want dat weet ie wel, maf beest. Hij mag er nog even mee apporteren en dan gaat de aap op een paaltje, goed in het zicht voor de eerlijke verliezer.

Alive Again Or...

"Op zijn nieuwste cd uit 2010 klinkt Jimi levender dan ooit..."

Hoe doet zo'n man dat, vraag ik me dan af.

Muziekvrinden 170310

1. Black Box Revelations - Love Licks

2. Count Basie - Corner Pocket

3. Gerrit Komrij en Louis Gauthier - Een Avondje Met De Tantes

4. Andreas Vollenweider - Gaestrum Coronatum

5. Teitur - Halfway

6. Marco Enrico Bassi - Entrata Pontificale

7. Ali Farka Touré & Toumani Diabaté - Ruby

8. Vladimir Ashkenazy - Pavane (Fauré)

9. The Smiths - Big Mouth Strikes Again

10. John Fogerty - Hot Rod Heart

11. Garbage - Supervixen

12. Toots Thielemans - Dat Mistige Rooie Beest (Turks Fruit o.s.t.)

Muziekvrinden Warming Up

Talking Head ten tijde van Fear Of Music / Remain In Light komt bij me boven bij deze live-opname van Ali Farka Touré. Heb 't niet zo op de zangkoortjes halverwege (ja ik ben vast en cultuurbarbaar) maar de muziek is geweldig. Kapt overigens ruw af na 3:03.

The Wild Things

U Zult Versteld Staan Van Onze Beweeglijkheid was acht jaar geleden mijn vertaalde kennismaking met Dave Eggers. Ik was meteen fan. Verkocht door zijn spetterende schrijfstijl bomvol creatieve vondsten. Uitgave dito. Het verhaal begint meteen op de cover van grijsbord zonder verdere opsmuk. Toen kwam Een Hartverscheurend Verhaal Van Duizelingwekkende Genialiteit. Tikje zwaarder van toon maar ook zó mooi. En ook de daaropvolgende verhalenbundel Hoe Hongerig Wij Zijn (Trouwens, wat een prachtige titels ook hè!) raakte weer alle snaren tegelijk. En nu sinds een paar weken aan The Wild Things, Eggers eigen verhaal over het 300 woorden tellende kinderboek Where The Wild Things Are wat vroeger nogal wat indruk op kleine Dave had gemaakt. Deze romanversie schreef Eggers op verzoek van Sendak, de oorspronkelijke schrijver. Een geweldige eer lijkt me, als zo'n oude wijze man je vraagt. Ik lees The Wild Things in het Engels en dat is prima te doen. En ook een aanrader want nu ervaar ik nog beter hoe mooi hij -los van hele goede Nederlandse vertaalslagen- eigenlijk schrijft. Eggers wordt flink gepromoot momenteel, al z'n boeken liggen in ongeveer elke boekwinkel gebroederlijk naast elkaar. Wat Is De Wat en Zeitoun wachten op me.

Whatever Happened To My Heroes (Part 1)

HAFMO is niet meer.

Een zeldzame soortsterft langzaam uit.

En Eurlings neemt de eerste afslag terug naar huis.

Ja maar ho eens even...

Mag dat allemaal zo maar?

Goh! (Reprise)

Daemes, wiebelth niet langer op uw kapotte hooge hacken. Daarvoor behoeft U zich niet naer uwen Schoenmaecker te haesten! Uw schoenmaecker komt naar U toe.

O nee... ik snapt het al... partner in pumps... Dit is weer heel wat anders dan die mooie schoenmakerscampagne.

He he

Zeven jaar en zeven dagen na de start van mijn bedrijf is ie in de lucht: de website van KLAAS!. Te druk, te veel ideeën, te druk, te zinnig, te druk, te heb-t-niet-echt-nodig en nog meer te's vormden de reden waarom dit toch op zich zo eenvoudig project een eeuwigheid heeft geduurd. En eerlijke gezegd, hij is nog steeds niet helemaal af, want werk maken is één, maar werk laten zien als je de uiteindelijke resultaten lang niet altijd digitaal voor handen hebt, is een klus op zich. En ja, het allereerste idee stamt al weer uit 2007 of zo, dus natuurlijk zou ik het nu anders doen. Maar een beetje blij ben ik toch wel. Tip: als je 'm bekijkt, bekijk 'm niet in Safari want laat dat nou de enige browser zijn die er soms wat mee aan de haal gaat. Dat lossen we nog op. Misschien over zeven jaar en zeven dagen, misschien ook eerder. Cyberklaas.nl dus. (Onthoud die naam!)

Goh!

Voor echt ál mijn veters -en ik héb er nog al wat nodig- ga ik naar de... schóénmaker! En dat durf ik best te herhalen in uw microfoon. Daarnaast kijk ik ook regelmatig op die hándige website weeweeweepuntschoenmakerpuntkom, het interactieve kanaal voor schoenmakend Nederland! Want al maak ik dan geen schoenen, ik dráág ze wel. Mét veters graag.

IJsbreker

Spring op het dooi-ijs, breek een schots af en sleep 'm het bos in. Voor de meesten van ons een absurde gedachte en voor de meeste honden -als ze al zo planmatig kunnen denken- ook niet iets om warm van te worden. Ja, het blijft lachen met Morris...

Radio Op Locatie

Ik kan me behoorlijk ergeren aan wat mensen zoal weggooien op straat en in de natuur. Maar voor deze in het Leeuwarder Bos achtergelaten radio maak ik een uitzondering. Het levert een schitterend beeld op en roept tegelijk bij mij nog veel meer beelden op. Van ondergrondse schuilplaatsen en verzetspraktijken in de oorlog tot Twin Peaks achtige verschijningen en verdwijningen nabij The Black Lodge. Bijzonder fascinerend, deze foto. En wat is het dan fijn dat ik met m'n mobieltje ook altijd een camera in de aanslag heb. Daags erna was de radio weg.

Blue Ufo

Souvenirtje voor de honden uit DK meegenomen: een flexible floatable frisbee. Morris wordt helemaal gek als ie er mee naar buiten mag. Vangen, wegrennen, schudden met z'n kop alsof ie z'n prooi doodmaakt. Dikke lol voor een paar Deense kronen. Mooi gezicht ook, trouwens: die helblauwe frisbee in het voorzichtige groen tegen een frisblauwe winterlucht in de eerste maartse zonnestralen. Alsof er een ufo in het Leeuwarder Bos landt. Just like nothing on earth...

Pretentieuze Copy

Inhoudelijk zal het allemaal vast wel kloppen met de briefing, deze pay-off voor een of ander nieuwbouwproject in Oost-Groningen. En de commissie die 'm goedkeurde vind 'm vast heel grappig en creatief gevonden. Maar ik vind 'm walgelijk. Hij is gewoon té. Herstel van de toekomst. Een schande voor het vak.