Car Trouble

De werkweek begint fijn met het bellen van de garage. Volgens mij ben ik toe aan een nieuwe versnellingsbak. of misschien wel een andere auto. Wat is dat toch met techniek. Ik kan er niet mee en niet zonder leven. Telefoon, wasmachine, tv, computer, internetverbinding, auto: is het teveel gevraagd als dit het gewoon altijd moet doen? Kennelijk. Misschien toch maar eens uitkijken naar echt een ander vervoermiddel.

All Creatures Dead And Alive [A.K.A. Living Heron / Dead Bream]

In de verte staat roerloos een reiger. Waar die nou aan denkt... Naast mij een brasem die de vorst in het ondiepe water van de Froskepôlle niet heeft overleefd. Wat diens laatste gedachten nou waren...

Obscured By Phones

Zondagochtend. Terug uit het bos met Morris en Tomas. Vlak voor het eind moet Tomas kennelijk nog even een modderbad nemen. Bovenkant blijft hij retrieverblond. Onderkant is inmiddels veranderd in Muddy Waters. Pikzwarte modder kleeft van kin tot staart aan hem, alsof hij twee verschillende honden is, waarvan beide helften per ongeluk verkeerd op elkaar zijn gelijmd. Thuis de tuinslang erop of toch even laten zwemmen cq een waterdummie op laten halen op een plek waar opa makkelijk het water in kan? Hoe laat is het, even kijken op m'n telefoon. Ondertussen kijkt Tomas ook ergens naar. Wat ik niet zie. Een nogal dominante reu, hoog op de poten. Tomas erheen. Dat wordt grommen. Dat hoort Morris en hij denkt, dat moet ik niet missen. Daar staan ze, twee machoretrievers tegenover een stroopkleurige dog die minstens zo macho lijkt als die twee van mij bij elkaar. En daar sta ik, dummies in de hand, telefoon ertussen geklemd. Het wordt matten en ik snel er naar toe. Waardoor m'n mobiel uit m'n handen glipt, op de grond stuitert, de batterij + achterkant op de weg achterlaat en voor het overige deel met een sierlijke boog aan de natte kant van de oever belandt. Plons in het water. Snel honden aanlijnen en in de auto ermee. Ondertussen bekommert de baas van de andere hond zich welwillend over mijn mobieltje. Hij ziet 'm gelukkig liggen, stroopt z'n mouwen op en grijpt 'm uit het water. Meteen de simkaart eruit halen want je weet maar nooit. Thuis alles op de kachel en hopen dat ie het nog doet. Na vier uurtjes vind ik het welletjes en zet de boel weer in elkaar. Ik druk 'm aan. Er begint iets te trillen. Hoera, er zit nog leven in. Uiteindelijk blijkt de mobiel nog te functioneren. Alleen heeft de camera (die ik zo ontzettend veel gebruik...) onderwater een nieuwe foto-applicatie opgedoken. Ik krijg nu standaard een Pink Floyd-filter over al m'n foto's. Wel héél mooi psychedelisch natuurlijk, maar of dit altijd even functioneel is... Dat is de druppel, denk ik. Naast alle mobiele gedoe van de laatste tijd dat de telefoon spontaan uit gaat of zegt dat ik een simkaart moet plaatsen of wil ik misschien de demo bekijken? is het tijd voor een nieuwe. Wordt vervolgd.

Full Moon Foolish Mind

Rondje met de hondjes, woensdagavond. Een prachtige maan hangt boven Leeuwarden en de rest van het land. En ik filosomijmer wat met mezelf. Volle maan. Maanlicht. Maanlicht? Niet hè! De Galileo's onder ons weten wel beter. Wat we maanlicht noemen is niet meer dan weerkaatst zonlicht op een steen ver weg. Maanlicht bestaat en ook weer niet. En toch zie ik het duidelijk. En het is prachtig. Laat de rest van Nederland maar kijken naar Pauw & Witteman. Op een moment als dit kijk ik liever naar deze witte man eh maan...

Birds Fly...

Birds fly straighten out, straight ahead to new horizons. De eerste twee regels van Left By Millions, een van mijn nummers die ik met 'mijn' nieuwe band speel. De afgelopen dagen kan ik een camera op het dak zetten en prachtige beelden schieten voor als er nog eens een clip voor dat nummer nodig is. Enorme zwermen spreeuwen scheren over de huizen en tuinen van de straat waarin ik woon. Aan het eind van de dag zitten ze allemaal in de bomen van de diepe achtertuinen. Hun geschetter klinkt de hele nacht door, een prachtig geluid. Vind ik dan. Ik geloof niet dat de andere straatbewoners er allemaal net zo over denken. Gisteren was het helemaal een feest om te zien. Hoog in de lucht zag ik twee enorme vluchten. Opeens formeerden ze zich tot één zwarte zwerm en vlogen op zo'n acht meter hoogte kaarsrecht boven onze lange brede straat, volledig parallel aan het voorbijrazende forenzenverkeer. Birds fly straighten out... Een magisch-realistisch plaatje. Alsof ik in een David Lynch film was beland. Ik wilde het meteen vastleggen en was natuurlijk veel te laat vanwege de enorme snelheid waarmee het spreeuwenoffensief al voorbij was geraasd. Nog los van de trage sluitertijd van mijn telefooncamera ten opzichte van de vogelvlucht. Nou goed, camera lukraak in de lucht houden en knippen kan soms ook wat leuks opleveren.  O ja, en de naam van onze band? Stilton. (Onthoud die naam...)

Vorfall Im Wald

Loop net met de honden in het Leeuwarder Bos. Bij een parkeerterreintje zie ik iets nieuws: naast de prullenbak is nu een zitplaats bedacht door iemand. Type vijftiger jaren keukenstoel. Kennelijk weet de eigenaar dat hij de stoel niet meer nodig heeft en dat deze 'weg' kan. Hij weet ook dat de stoel niet in de prullenbak past en dus plaatst hij de stoel er keurig naast. Wellicht heeft de eigenaar zich ook nog afgevraagd of de stoel uiteindelijk wel door het piepkleine op aardgas of ander minder milieubelastende brandstof rijdende gemeenteautootje zal worden afgevoerd en deze vraag instemmend beantwoord. Ik dank de eigenaar voor het prachtige beeld dat zijn opruimwoede c.q. eigen stoepje schoonveeg-houding c.q. na mij de zondvloed-mentaliteit heeft opgeleverd. En welk verhaal er zomaar opeens in mij opkwam door dit tafereel.

Schwerin, Oost-Duitsland, 17 januari 1973. Ernst Neubranden vertrok vanochtend in het donker op zijn fiets naar het werk. Zijn functie: Mitarbeiter Mülleimerbeobachtung DDR Nord-NordWest. Elke dag 10 minuten na z'n lunch die hij op lokatie geniet, maakt Ernst Neubrandenzich zich zo onopvallend mogelijk uit de voeten voor een kleine sanitaire stop in een bijna ondoordringbaar gedeelte van het bos. Een hachelijke onderneming, met name 's winters wanneer  het zomergebladerte hem in de daglichtkou laat staan en hij zich zonder de natuurlijke beschutting van het groen onzichtbaar moet ontdoen van de liter koffie die hij vanaf 's ochtends zeven uur in gedeeltes uit z'n thermoskan heeft ingeschonken en opgedronken om warm te blijven. Het parkeerterrein is netjes: geen papiertje, flesje of klokhuis te zien, alleen de stoel waarop hij dag in dag uit zijn werkende leven doorbrengt. Benieuwd of er vandaag wandelaars het bos aandoen.

Rode Draad

Met een man minder (Robert Gotobed) is Wire voor mij de eerste band die 2011 opent met een nieuw schijfje. Red Barked Tree. En wat vinden we daar van? Als verstokte Day One Wire-fan ga ik al snel weer voor de bijl voor alles wat ze tegenwoordig weer maken. Hun karakteristieke geluid is mij zo vertrouwd, daar komt niks en niemand aan. Ook al heeft deze plaat behoorlijk leentjebuur gespeeld bij Chairs Missing, 154, The Ideal Copy, A Bell Is A Cup Until It Is Struck en Send. Zegt je niks? Ja dat kan natuurlijk ook. Maar ik heb de soundtrack van mijn komende schrijfklus weer ontdekt.

Muziekvrinden 120111

1. Moby - Run On

2. Wilco - Wilco

3. Sabrina Starke - Brand New

4. Them Crooked Vultures - Scumbag Blues

5. Gorecki - Sorrowful Songs (Part 1)

6. Velvet Underground - Lady Godiva's Operation

7. Jamiroquai - Love Foolosophy

8. Bach - Largo 5e pianoconcert

9. Warpaint - Baby

10. Nicole Atkins - The Way It Is

11. Ruben Hein - Elephants

12. Dinah Washington - Cold, Cold Heart

13. Besnard Lakes - Ride The Rails

14. Radiohead - 15 Step

15. Bach - Concert in D - BWV 1043 Largo Ma Non Tanto

16. Them Crooked Vultures - Caligulove

Losse Handjes

Nee, het is geen grap. Elke dag ga ik twee keer de ladder omhoog en naar beneden. En ik kan uit de diepste grond van m'n hoge hart zeggen: ik-vind-het-LEUK! De kick is enorm en tegelijk went het ook al zo, dat me af en toe het gevoel bekroop dat het-wel-wat-span-nen-der mag. Dus ga ik sinds zondag sneller de ladder omhoog, laat ik om en om een hand los. Of beide handen. Pak met twee handen tegelijk de vensterbank van het raamkozijn boven me vast en laat m'n handen tegelijk weer los. Loop wat sporten omlaag, laat de ladder lekker veren en wiebelen, pak m'n telefoon en luister m'n voicemail af. Doodnormale dingen toch? Piece of cake. Spacecake zou je bijna denken en toch is het niet meer dan een sterke espresso en een sterke innerlijke rust / kracht waarmee ik de Altrex keer op keer bedwing. En nu ik deze merknaam typ zie ik opeens dat hier de naam van een heel bijzonder mens in verscholen ligt. Wow, nog zo'n fijn inzicht... Thanks Alex!

The Sky Is Not The Limit

Vanmiddag terug van m'n laatste vier x vierdaagse training. Had er uit bescherming voor mezelf en m'n omgeving een extra nacht + dag bijgenomen. Zodat al mijn trainingservaringen alvast een beetje konden landen en ik me in the right mood weer huiswaarts zou kunnen begeven. Een soort energiesluis, zo noem ik dat maar. En voor wie dat woord wat zweverig vindt klinken: dit blogbericht wordt nog zweveriger. Ik ben namelijk voor het overgrote deel van m'n hoogtevrees af. Op dit moment. En het voelt alsof deze vrees voorlopig ook niet meer terug komt. Hmmm? Tja, dat heeft alles te maken met een bijzondere oefening, waarvan ik totaal niet het idee had dat er ook maar iets met me was gebeurd en al helemaal niets wat met hoogtevrees te maken zou kunnen hebben. Wel voelde ik iets behoorlijk tintelen. Toevallig (toevallig?) wierp ik een blik door het raam en zag de rand van een dak. Ik zag wat ik zag en dacht meteen: ik moet dat dak op. En wel NU. Om geen tijd te verliezen met het zoeken naar een decent regenpijp én om m'n nieuwe jasje schoon te houden (wat je al niet bedenkt in een split second!) werd het dak ingeruild voor een trillende, rammelende stalen brandtrap met zo'n eng doorkijkplateau bovenaan. Ik vloog met losse handen dat gegalvaniseerde geval op en liet me over de reling naar voren hangen. Voeten half over de rand, armen onder me bungelend en heen en weer zwaaiend. Een compleet nieuwe ervaring voor mij. Een supersensatie! Daags erna om zeven uur 's ochtends meteen nog eens geprobeerd. Ja! Klaas kon het nog, zonder steun van de leuning naar boven en over de rand hangen. Wat een kick is dat man! En vandaag onderweg bedacht ik wat ik bij thuiskomst zou doen. Heb  meteen onze bijna negen meter lange ladder uitgeschoven en resoluut de smalle sporten beklommen. Geen klamme handen, geen naar gevoel van de verende Altrex, geen samengeknepen billen. Ik kwam. Ik zag. Ik overwon. En dat is dan slechts een van de vele positieve bijwerkingen van deze nlp practitioner. Niet voor niets 4 x 4 dagen: voor mij werkt het als een Four Wheel Drive met ongekende power.

11+ (Best Wishes To My Blog Audience)

Een beetje een oudje, dit nummer, maar helemaal niks mis mee, vind ik. Geknipt voor zo'n dag als vandaag. De eerste van de 365 in dit nieuwe jaar dat nog alle kanten op kan. 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11- 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 - 11 IK WENS JOU EN JE DIERBAREN WEL TWEEDUIZEND ELFJES.
EN ALS JE DAARBIJ BEDENKT DAT ELFJES DOORGAANS GOEDAARDIGE, WIJZE WEZENS SCHIJNEN TE ZIJN, KOMT HET WEL GOED MET JOU EN 2011!