28 februari 2010

In Loving Memory Of A Fish

Na tien jaar spartelplezier heeft hij op de laatste dag van ons Denemarkenweekje de waterpijp aan Maarten gegeven: onze goudvis, Orange. Begonnen als huisdier van oudste dochter E. en later uitgegroeid tot een heuse familyfish die liefdevol werd verzorgd tot het bittere einde. Dat een vis zich aanpast aan de grootte van z'n aquarium wordt bewezen door deze jongen. Gekocht als visje van vier centimeter is Orange de nodige kommen en bakken later geëxplodeerd tot een stoere zeebonk van bijna 20 centimeter. En daar dreef hij gisteravond, ondersteboven aan de oppervlak. 'Hmmm, je kunt niet zeggen dat hij er mooi bij ligt', merkte mijn dochter J. droogjes op...

19 februari 2010

Log Dog

Lopend in het bos dacht ik aan de voorraad houtblokken die ik een dezer dagen zou ophalen uit H. Ik kreeg hulp uit onverwachte hoek: Morris die anders alleen maar met grote takken sjouwt (hoe langer hoe liever) kwam uit de struiken met een enorm blok hout. Droog! Hij bracht het naar me toe en ik heb 'm natuurlijk goed beloond. Leuk, zo'n hond die je gedachten kan lezen...

18 februari 2010

De IJsmeesters

Op de bevroren T-splitsing Van Harinxmakanaal houden de ijsmeesters het scheepvaartverkeer nauwlettend in de gaten. Prachtig gezicht, al die reigers op één poot. Alsof ze 's ochtends door een medewerker van het Fryske Gea worden geplant in speciaal hiervoor geboorde reigergaatjes en na zonsondergang weer worden verzameld en afgevoerd. Tot de zon weer opkomt, de reigers weer worden ingeprikt en de tentoonstelling weer open is voor het publiek.

17 februari 2010

AH Erlebnis

Waarom deze foto van een Albert Heijn winkel op dit blog? Omdat het niet zo maar een Albert Heijn winkel is maar een bijzondere. Een tijdelijke winkel. Aan de rand van een middelgrote tot grote provincieplaats. Eigenlijk meer een industriegebied, deze locatie. Tijdelijk want de echte AH in het centrum wordt flink verbouwd naar het schijnt. Ik kan me al voorstellen hoe die eruit gaat zien. Te mooi, te gladjes, te bedacht, te kijk-ons-de-eigentijdse-zelfbewuste-supermarktconsument-eens-begrijpen-inrichting... En dat terwijl met zoveel minder allure en dus geld de perfecte supermarktinrichting hier te zien is. Helder licht, veel ruimte rond de schappen, sobere vloer, praktisch -maar niet saai- licht. Een soort Aldi Heijn. Het gaf me een soort vakantiegevoel, deze winkel. In Drachten nota bene! Wat mij betreft dé nieuwe winkelformule!

16 februari 2010

Hallo Wallander

Na zoveel jaar weer ligt er sinds gisteren weer een nieuw boek uit de Wallander reeks in de winkels, de tiende en laatste naar het schijnt. Lekker Scandinavisch vakantieleesvoer. Relaxt Zweeds sfeertje, perfect voor een ontspannen zwem/lees/sauna/slaapweekje aan het Kattegat. Als dat zou kunnen...

12 februari 2010

Gewoon Goed Bezig

Ik ben onderweg de verzekeraarsbus al diverse keren tegen gekomen. Altijd net te laat om een foto te maken. Nu net op tijd. Hoewel, door de snelheid is het plaatje nogal vaag. Beeld: man en vrouw, aspirant senioren, liggen voldaan tegen elkaar aan onder een deken. Tekst: gewoon goed bezig. Afzender: De Friesland Zorgverzekeraar. Typisch zo'n campagne-uiting waarbij de ontwerper/art director los van enig benul van tekst een plaatje heeft gezocht. Lijkt het wel. 'Gewoon goed bezig' is leuk bij die andere campagneplaten, zoals de stoeiende vader met z'n koters. Maar bij deze foto geeft de headline onbewust toch een draai aan het geheel. Of ben ik gewoon wat naief en is dat nou juist de bedoeling? Jarenlang voor deze klant met veel plezier gewerkt en deze club helemaal loslaten lukt me nou eenmaal heel moeilijk.

09 februari 2010

Alarmfase Zero

Gek werd ik er van. Als het vriest, en dat doet het de afgelopen maanden eigenlijk continu, begint mijn vriend Espace als een gek te jengelen, ongeveer drie minuten nadat ik 'm met de sleutel op afstand automatisch heb vergrendeld. Het maakt een hoop herrie en het ding is ook nog eens zeer volhardend want ongeveer vijf minuten lang gilt de sirene 20 seconden met nog niet één adempauze ertussen. Eruit met dat ding dus. Dacht ik. Maar dat was easier said than done. Mijn eigen garagehouder was eerlijk en zei dat hij sowieso al een tijd mee bezig was om het duivelse ding op te sporen, dan nog de bedrading loshalen, bestaande bedrading opnieuw verbinden, weet ik veel, een heel gedoe in ieder geval. Die uren zou ik wel moeten betalen maar daar had hij niet een goed gevoel bij, vandaar dat hij me verwees naar autoshop Wassenaar. Daar wisten ze precies waar zo'n alarm bij een Espace wordt ingebouwd en konden 'm dus ook zo verwijderen. Een week later kon ik terecht. Maar daar aangekomen op een vrijdagochtend om 8 uur bleek dat ze me woensdag al uit de planning hadden gehaald. 'Danny kan wel denken dat ik alles kan maar een Espace-alarm daar waag ik me niet aan', zei de monteur zonder me aan te kijken en hij scheen het niet vreemd te vinden dat ik niet was afgebeld. Ik wel. En zonder mezelf de kans te geven te gaan balen belde ik meteen naar ABD in Drachten, Renault specialist en een stuk attenter dan z'n Leeuwarder concullegagarage, wat ik al eens uit ervaring vast heb kunnen stellen. De afspraak kon op z'n vroegst over tien dagen worden ingepland maar ik vond het al lang goed en kon het toch mooi combineren met een klus die ik die dag in Drachten zou doen. Acht uur 's ochtends meldde ik me bij ABD. 'Om twaalf uur staat hij klaar zonder tegenbericht en deze meneer brengt u wel even waar u moet wezen in Drachten. En moet hij u ook weer ophalen?' Perfect. En inderdaad om twaalf uur 's middags stond Espace klaar. Heel stil en bedeesd, rustig afwachtend op z'n baasje. Hij schaamde zich een beetje voor die aanstellerij omdat het even vriest, volgens mij. Maar ik vergeef het hem, tenslotte was het apparaat ingebouwd en dus niet lichaamseigen. En de rekening? Minder dan de helft waarvoor ze me heel eerlijk bij ABD al hadden gewaarschuwd dat het wel eens kon gaan worden. Ik was er stil van. En mijn vriend Espace ook. Voor altijd.

08 februari 2010

22 Years Ago

Niet dat het zo'n visser was, maar in Noorwegen is alles anders en leuker dus daar gooide Aaldrik van Leggelo af en toe wel een hengel uit. Vlakbij de camping in Voss, in het riviertje dat uitkwam op het Vangsvatnet. Een diepkoud meer waar hij als niet-zwemmer groot ontzag voor had. Deze foto, ik vermoed ergens eind 70-er jaren gemaakt, is bijna net zo vaag geworden als mijn herinneringen aan hem. Vandaag 22 jaar geleden hield z'n hart het voor gezien. Vandaag, 22 jaar later, klopt mijn hart voor twee als ik deze foto even uit een album haal.

05 februari 2010

Beh


Vanavond in Groningen na een werkbespreking afgesproken met mijn oudste zus M. In een gezellig donker restaurant boven de geur van een heerlijke droge witte lentewijn en een stukje zalm bijgekletst. Onderweg er naar toe werd ik aangenaam verrast door een bushaltereclame. O, het centrum hier hangt vol met dat schaap, zei M. Leuk dat de campagne van P en mij gezien wordt dacht ik. En leuk dat ie me zelf ook opviel en dat ik pas in tweede instantie zag dat het 'onze eigen' campagne betrof. Ik leefde namelijk in de veronderstelling dat de abricampagne alleen in het midden van het land liep. Net onderweg terug naar huis kwam ik 'm ook al in Leeuwarden tegen. Helaas wordt slechts één campagneplaat gebruikt, terwijl we nog drie andere op de plank hebben liggen. Als serie heeft ie meer impact. Ook jammer dat niemand kan zien dat ons schaap met vijf poten al uit 2005 of 2006 stamt, ver voor de Tele 2 en de remake van 't Schaep. Je hebt 't niet altijd voor het kiezen...

04 februari 2010

Muziekvrinden 020210

1. Melody Gardot - Worrisome Heart
2. Cocteau Twins - Caroline's Fingers
3. A Place To Bury Strangers - It Is Nothing
4. Grizzly Bear - Dory
5. Gare Du Nord - Beautiful Day
6. Gutter Twins - Circle The Fringes
7. Priestess - Time Will Cut You Down
8. R. Strauss ft. Jessye Norman - Frühling
9. Adele - Melting My Heart To Stone
10. Joni Mitchell - Woodstock (Ladies Of The Canyon)
11. Pin-Baskets - All The Scars And Trophies
12. Voice Male - The Man With The Harmonica

Ik zou het leuk vinden voor Muziekvrind FL wanneer bovenstaand plaatje de cover van de volgende Grizzly Bear cd zou sieren...

01 februari 2010

Ceci N'Est Pas Un Punk

I WIll force my body to be my weapon and my statement zong JJ Burnel honderd jaar geleden in 1978. En zie hier, hij heeft z'n oude hobby weer opgepakt. En let halverwege het filmpje ook even op z'n t-shirt. There goes my hero, watch him as he goes...