Nog een paar dagen werken en ondertussen tel ik al af voor de autorit naar DK. En dit nummer zal weer schallen door de speakers. Wat blijft dit toch een geweldige plaat, de laatste van Doves. Hier een mooie live opname tijdens Jools een paar maanden geleden.

It Looks Like A Duck... It Smells Like A Duck...

It looks like a duck, it smells like a duck, so it must be a duck. Iets van die aard zal er in het koppie van Morris om gaan. De dummyfazant is a tijden favoriet, dus gister heb ik er maar een nieuw speeltje bij gehaald voor op vakantie. Met de dummyeend hebben hond en baas straks vast een hoop lol in Denemarken, want ik heb echt zin om te trainen en de steadyness er weer wat beter in te krijgen. De rubbergeur van de eend gaat er door gebruik vanzelf van af, maar om ze nog wat echter te doen lijken, laat ik de dummies een paar dagen overnachten in een plastic zak. Beide apart gewikkeld in een vochtige doek en elk besprenkeld met hun eigen, bijpassende eau de toilette. Lekker smoren in de tas en dan kan het feest beginnen.

Dog In A Cage

Ritje naar 'onze' kennel voor een nieuwe lading hondenvoer. Het is voor ons altijd een klein feestje om daar heen te gaan. Gezellig kletsen met de eigenaren, wegdromen bij pups als er tenminste een nest is, en honden, veel honden. Dit keer nog meer dan anders omdat ze tijdens vakanties nogal wat labradorlogeetjes krijgen. Hier zie je de nachthokken die in open verbinding staan met de buitenhokken. Waar ze ook regelmatig uit worden gehaald. Of om lekker lang te rausen op het grote veld, of om mee te gaan, het bos in. In het nachthok was overigens ook nog nieuw leven te bewonderen. Boven tegen de onderkant van het dak hebben zwaluwen ooit een nest gebouwd en nog elk jaar wordt dit noestig stukje zwaluwhuisvlijt een paar weken bewoond. De foto's zijn niet van een beste kwaliteit maar hebben voor mij wel het goeie sfeertje...

Fast Cars

Mijmerend over de jachthondentraining waar ik net vandaan kwam, zie ik een verandering in de spiegel. Onrustige koplampen, ver achter me. Zwaailichten komen dichterbij maar opvallend langzaam. Of rij ik zo hard. Hmm... 132, valt mee toch? Het fluorescerende bakbeest kruipt geluidloos naar me toe. Ik heb m'n camera in de aanslag en dan opeens: een versnelling, en flink ook. Stuift ie toch nog met pakweg 150-160 langs me. Zonder sirene. Een stille sirocco waait voorbij.

Good Old Eddie

Voorlopig nog geen vakantie voor deze jongen. Maar he, met deze live cover van Otis R door Pearl Jam tussen de oren hoef ik nog helemaal niet weg. 'n Paar jaar geleden heb ik 'm ooit eens gedownload en af en toe duikt ie spontaan weer op in mijn hoofd. Ik kan er zo lekker weemoedig van worden en tegelijk een hop energie van krijgen.

Paap... Paper...

Een foutje is zo gemaakt. Geef daarom nooit telefonisch je autobelettering door. Vooral niet als je de bestelling meldt aan een medewerker die de 'r' niet kan zeggen en dit oplost met een 'l' zoals sommige Chinezen plachten te doen. Deze medewerker geeft de order door aan een collega, de beletteraar, die in een pro-actieve houding en door schade en schande wijs geworden zelf altijd het spraakgebrek van zijn collega corrigeert. Dus als hij hoort 'office supplies', weet hij wel welke letters hij op de bestelbus van Firma Paapst moet plakken.

Aalscholvers In Avondlicht

Prachtig gezicht. Een boom met tientallen aalscholvers. Aangezien mijn telefooncamera niet met telelens is uitgerust maar deze juist de groothoekneiging heeft waarmee alles naar de achtergrond verdwijnt, moest ik dichterbij gaan staan voor een foto. Tja, mét hond richting boom lopen wekt niet bepaald een vredelievend indruk voor de vogels ("Rustig, wij als vrienden komen", snappen ze niet) vandaar dat de boom al behoorlijk kaal is op deze foto. Maar het blijft een mooi plaatje...

Now This Is What I Call Aarghhhh!

Hier kan ik dus écht helemaal NIET tegen. Zo'n foto. Zulke koppen. Zulke-kijk-ons-eens-leuk-doen-voor-een-goed-doel-en-dat-doel-is-zo-worden-we-misschien-toch-nog-een-beetje-een-bekendere-BN'er- would-be-enners. Alsof je weer, net als vroeger, in de videotheek staat, met je vinger langs de ruggen van videodozen loopt en er eentje tussenuit van de plank pakt, de voorkant van het hoesje ziet en 'm vol afkeer meteen weer snel terugzet terwijl je op dat moment ook beseft dat oogleden helaas net te laat waren om de woorden 'Hilarische comedy' voor je te bedekken. En al twee weken lang nu wordt de rondweg van Leeuwarden er mee versierd. Hilarisch Ljouwert. En dan te bedenken dat het natuurlijk een goed doel is waarvoor zo'n afstotelijke campagne is bedacht. Ik hoop voor al die kinderen met een stofwisselingsziekte dat er op de collectebussen niet een verkleinde versie van de campagne is geplakt. Gaat ze geld kosten... En wat een smerig tongetje heeft die linker Jochem eigenlijk! En let eens op de gestylde bloesjes, er is verdorie nog over nagedacht ook! Nou. Zo is het wel weer klaar Klaas.

Gene By Gene

Not bad. Not bad at all! Blur reunited at Glastonbury. Hopelijk is er weer genoeg chemie voor een nieuwe plaat. En dan het niveau van Think Tank's 'Gene by Gene' en 'No distance left to run' van 13 graag! Mr Coxon, Mr Albarn, I want you to know... we're all counting on you... Bovenstaande is dus geen Glastonbury opname. Maar minstens zo leuk.