Babe I'm On Fire

Energie teveel. En dat in de donkere decemberdagen. De hometrainer moet het al weken ontgelden maar daar is dat ding toch voor. Nick Cave op m'n netvlies en op m'n oren en dan trappen alsof m'n leven er van af hangt. The Caveman zie en hoor ik live met z'n Bad Seeds en als extraatje vier gospelachtige zanger(essen)(s)(?)(!) er bij. Wat 'n energie dampt daar van af! Of ik fiets de geweldige NC&BS clips, die niet zelden gespeend zijn van humor. Babe I'm On Fire (Heb je even n kwartiertje...en let op de laatste shot na 15 minuten en zoveel seconden), Nature Boy en Get Ready For Love. Ja met dat supertrio aangesloten op m'n zintuigen fiets ik de wereld makkelijk drie keer rond.

CD 2010

Voor mij is 2010 een bijzonder jaar. In alle opzichten die je ongeveer kunt bedenken. In deze lijst beperk ik me tot de nieuwe muziek die ik dit jaar heb gehoord, live gezien en / of lekker ouderwets heb aangeschaft in de platenzaak. Al jaren stel ik hiervan eind december mijn eigen cd top 20 samen. Maar dit jaar voelt dit bijna als onmogelijk. Zoveel mooie muziek! Hoe moet ik in hemelsnaam de onorthodoxe jazz van The Bad Plus vergelijken met de gevoelige, intieme klanken van Midlake op The Courage Of Others. Ja kijk en daar ga ik al, want ook The Bad Plus laat zich bij tijd en wijle behoorlijk van z'n gevoelige kant horen op Never Stop. Zelfs Killing Joke, nu in de onderste regionen, zou eigenlijk ook best bovenin de lijst kunnen prijken. Absolute Dissent is namelijk een dijk van een cd die ze na dik vier jaar hebben afgeleverd. De oplossing voor mijn 'extern auditief-tonale dilemma' zie je hieronder gevisualiseerd. Een top 4 van groepjes van 5. Allemaal gedeelde eerste, tweede, derde en vierde plaatsen. Twintig juweeltjes en dan heb je nummer 21 t/m 43 nog niet gezien... Benieuwd of 2011 hier overheen kan gaan.

1 t/m 5
Midlake - The Courage Of Others
Grinderman - Grinderman 2
The Autumn Defense - Once Around
Motorpsycho - Heavy Metal Fruit
The Bad Plus - Never Stop


6 t/m 10
Musée Mecanique - Hold This Ghost
Kashmir - Tresspassers
Jaga Jazzist - One Armed Bandit
Tindersticks - Falling Down A Mountain
Massive Attack - Heligoland


11 t/m 15
The Posies - Blood Candy
Martina Topley Bird - Some Place Simple
I Am Kloot - Sky At Night
Black Mountain - Wilderness Heart
Isobel Campbell & Mark Lanegan - Hawk

16 t/m 20
Neil Young - Le Noise
Killing Joke - Absolute Dissent
Priestess - Prior To The Fire
Paul Weller - Waker Up The Nation
The Ex - Catch My Shoe

The Gospels According to John And Paul

Heb het evangelie van John en het evangelie van Paul eens naast elkaar gelegd. Vooropgesteld dat ik beide natuurlijk geweldige verkondigers van het vrije woord en de vrije muziek vind. Beide prachtige nummers geschreven. En samen tot ongekende hoogte gekomen. En op zo'n dag als vandaag heb ik dan zin deze evangelisten even uit elkaar te trekken en te kijken naar hun afzonderlijke kerstboodschappen. John zegt: War is over if you want to. Zegt Paul: Simply having a wonderful christmas time. Ik neig dan toch naar John als u het niet erg vindt. Hoewel Paul wel twee verrekt mooie zinnen in zijn altijdgroene kerstlied heeft versleuteld: We here tonight. And that's enough.

Armando In Leeuwarden

Een mens kan niet alles weten. Dat er een expositie in z'n woonplaats is van een van de door hem meest bewonderde nog in leven zijnde kunstenaars bijvoorbeeld. Ooit op -wat was het?- acht- of tien?jarige leeftijd werd ik gegrepen door Armando's rol in Heerenleed. Later heb ik hem flink doorgezaagd omdat ik A. koos als een van drie kunstenaars die ik onderzocht voor mijn afstudeeropdracht. Schilderen, dichten, schrijven, vioolspelen, toneelspelen... alles wat deze man doet gebeurt vanuit eenzelfde zoektocht, drive en uitdrukking. En nu dus keramische vazen. In Leeuwarden. En ik viel zomaar met m'n koude neus in de bevroren boter toen ik vanmiddag even een luchtje ging scheppen, wetende hoeveel werk ik dit weekend nog moet verzetten. Daar hing de aankondiging van mijn held op groot formaat aan de achterwand van het museum. Snel naar binnen dus en binnenkort nog eens om de tentoonstellingsfilm af te kijken waar ik halverwege in viel.

Balls 'n' Calls [A.K.A. Business Break]

Even de kou voelen tussen de middag. Naar het bos met Morris en Tomas. Terwijl m'n hoofd en m'n mobiel het werk nog even door laten gaan, probeert Morris constant mijn aandacht op te eisen. Ik heb de bal in de auto laten liggen en dus heeft Morris het bos al doorzocht op iets wat vandaag best voor een bal door kan gaan. Een met een lentegroen vodje versierd stuk rubber, samen met z'n wederhelft ooit deel uitmakend van een sferische vorm die we allemaal kennen als: tennisbal.  Een hondenbek is echter met een halve bal gauw gevuld en aangezien de baas aan een half woord genoeg heeft en het zakelijke gesprek inmiddels is beëindigd, zie ik mezelf even later tegen 'de bal' aan trappen. Keer op keer legt Svartmans het speeltje voor m'n voeten en kijkt er bezwerend naar, alsof de ooit-bal vanzelf zal opstijgen.  Dat kan hij echt uren volhouden en -vreemd hè!-  altijd net iets langer dan ik. En dan: saved by the bell. M'n mobiel gaat weer. Ik kijk in het display en zie het al: belangrijke zaken te bespreken.

De K van Koffie

K. op terugweg van vier enerverende trainingsdagen in L. Er maalt veel door z'n hoofd en hij voelt: koffie, nu! Vers gemaalde bonen stoppen het malen in z'n hoofd en houden de donkerblauwe Espace aan de goede kant van de witte streep. 'Keep your eyes on the road, your hands upon the wheel' zong Jim Morrisson al. Is het mijn dirty mind of bedoelde Jim hier niets anders mee, denkt K. als hij het nummer At-i tot hem laat komen.  Rustig gaat K. het tankstation binnen. Koffie. Liefst een ristretto. En hier ziet K waarom. In het goedbedoelde en ook best leuke koffieschema van deli2go kiezen mensen het percentage cafeïne dat ze nodig denken te hebben. K. ziet waarom voor hem Koffie verkeerd heet zoals het heet. Hij ziet ook de beperkende overtuiging in de marketingstrategie van deli2go: echte koffie schenken we niet, meneertje. Z'n gedroomde ristretto zal de 100% dicht benaderen en hij vindt 'm die avond niet aan de A7. Daily2go dekt zichzelf prima in: we hebben immers nooit beloofd dat we echte koffie schenken. Maar ere wie ere toe komt, denkt K.: de smaak van de espresso en de koffie is, zeker voor snelwegbegrippen, voorlopig niet iets waar ze zich voor hoeven te schamen.

Kunne We Het Maken?

Ja. Natuurlijk. Zo kan het ook. Nou en of!