Pair-Annoya

Loop door een willekeurige straat, kijk naar een willekeurige vensterbank voor een willekeurig raam en grote kans dat je het ziet: twee vazen, planten, beeldjes of kandelaars, keurig naast elkaar. Twee identieke objecten stelen gebroederlijk de vt-wonenshow aan weerszijden van een onzichtbare symmetrische as die vol ijver door de bewoner op de millimeter is uitgedacht. Vanwaar deze duopresentaties, lieve mensen? Ja, ooit was het vernieuwends, toen werd het een trend maar inmiddels zijn de vitrinekoppels al jaren kind aan huis bij de interieurologie en zullen ze binnenkort wel een plekje toebedeeld krijgen in de Canon Van De Gezellige Nederlandse Woonkamer. Maar het blijft me verbazen. Ik waag het te stellen dat deze duofilie alles te maken heeft met een onbewuste gemoedstoestand van een volk wat zich gaande weg onzeker en onveilig is gaan voelen over zaken die ooit zeker en veilig waren en dat dit volk nu wanhopig houvast zoekt in de rust en orde van even getallen, symmetrie, doei-doei's  en dubbele dingen op de vensterbank. Oneven is immers niet af, oneven is onzeker, brutaal, onrustig en in het ergste geval alleen maar door zichzelf en het getal één deelbaar, dus me dunkt! En dergelijke priemgetallen vormen een dusdanige minderheid dat wij hier liever niet mee te maken willen hebben, tenzij in de vorm van een boeket van zeven gerbera's in een vaas, want aangezien immers twee vazen nodig zijn voor het effect is het goddank toch weer samen een geruststellend even aantal. En wat stoort mij hier nu eigenlijk aan? Ik denk het gemakzuchtige, fantasieloze ervan. "Zeg schat, je hebt maar één kaarsenstandaard in de kar gedaan, we hebben er toch twee nodig?!" En de Blokkers, Marskramers en Ikea's maar lachen in hun vuistje, of, beide vuistjes vermoedelijk. Daarom mijn oproep tegen dovemansoren en beter weten in, en listen very carefully 'cause I will say this only once: Niet. Meer. Doen.

Stap In De Wereld Die Vulpen Heet

De wereld verandert in een rap tempo. Ontwikkelingen volgen elkaar in een hoog tempo op.  Bladibladibla. Dat kan allemaal wel zo zijn -dergelijk a-creatieve, voorspelbare copy in brochures, advertenties en commercials is, hoe cliché ook,  van een bepaalde tijdsafstand bezien eigenlijk nog waar ook- maar toch bestaan er plekjes op deze aarde waar de tijd aangenaam stil lijkt te staan. Zoals in Groningen in de vorm van een winkel aan het begin van de Ebbingestraat: schrijfwarenspeciaalzaak 'De Vulpenwereld'. Hoe verder we de 21e eeuw in gaan, hoe meer vertederend ik deze naam vind. Ach ja: de vul-pen. Een pen om zelf te vullen. Patronen kopen, kleuren kiezen, je vulpen uitspoelen als je van zwarte inkt toch wilt overstappen op rode en ondanks het lange spoelen van je vulpen de eerste meters toch nog bruin schrijft met je nieuwe rode patronen. De vul-pen, hoezee.... Daar schrijft men eeuwig mee!

Zwarte Berg Met Haarliedje

Laat de clip voor wat het is tenzij je nog een 1 of een 2 voor je leeftijd hebt staan en luister met je ogen dicht. Maar spiek wel even bij de scène waarin de dames tussen het vinyl bladeren als je al een 3 of 4 of 5 voor je leeftijd hebt staan. Je hoort de nieuwe plaat van Black Mountain vol met oude -bijvoorbeeld Zeppelineske - (wow zomaar een woord bedacht een woord waarbij popwetenschapper Jan Douwe Kroeske z'n vingers aflikt) invloeden. Me like this Hair Song. Van de kakelverse cd Wilderness Heart, echt de moeite waard tot en met digihoesje met haai.

Hors, Muy, Morris And Me

Vroeg voor een zaterdagochtend loop ik met regenjas, thermoskan, water, handdoek en hond in de regen naar de auto. Destination Texel. Starten en wegwezen. Tijd voor een dagje male bonding. Hoe dichter we Den Helder naderen, hoe heviger het water tegen de voorruit slaat. Geeft niks, Morris en ik kunnen er tegen. Maar eenmaal aan de overkant blijkt de regen als sneeuw voor de zon verdwenen. Het is toch echt een kwartiertje geleden dat de ruitenwissers te keer gingen. Auto parkeren naast een half dozijn vogelspotters, zonnebril op de neus en lopen. Lopen. Lopen. De Hors rond en half door het water richting Paal 12. Ondertussen wat trainen met Svartmans. Dat valt niet tegen voor dat ik het de laatste tijd een beetje heb laten versloeren. Het is duidelijk dat ook Morris het doel van dit dagje begrijpt. Hij is superenthousiast, doet erg z'n best en luistert ongelooflijk goed. Als hij vrij mag rennen en 300 m weg spurt, fluit ik een keer kort. Meteen heb ik z'n aandacht. Steek m'n hand snel omhoog en hup daar zit hij al, eager kijkend wat er komen gaat. Twee keer fluiten, als een speer komt hij terug. Een prachtgezicht. En ik realiseer me dat het nog maar net 10.00 uur is, dat belooft een bijzondere dag te worden. Een paar kilometers later komt me zomaar een prachtige melodie en tekstflarden aanwaaien.  Ik neurie het half om half in m'n telefoon als een spraakbericht terwijl ik boven de harde wind uit probeer te komen. Zo, dat is vastgelegd, later uitwerken en kijken of er een nieuw nummer in zit. Muziek in m'n hoofd, wind en zon in het gezicht, hond die zichtbaar geniet en energie voor tien: we lopen de poten uit ons lijf en moeheid bestaat niet. Deze septemberdag is van ons. 

Bij Hors

Bij Muy

Tussen Muy en Slufter

Male bonding on the beach

WÈÈÈÈÈH! [A.K.A. Grinderman Does Groningen]

Call Off Your Dogs... Grinderman is coming to a stage near you...
Be there or be... whatever. Mr Cave en z'n companen doen Groningen aan in oktober. En dat willen we natuurlijk meemaken. Want Grinderman 2 is een minstens 2x zo intrigerende plaat als de debuutplaat van Grinderman uit 2006, genaamd -inderdaad- Grinderman. Waarvan hieronder nog een opname uit de Treacle Session. Ik heb nog 42 dagen om een hangsnor te laten groeien.

Zijn Is Is

De buurtsuper heeft een succesvolle actie. Sparen voor sportproducten bij je boodschappen. Wat mij nu interesseert zijn niet de gratis ballen maar de verbetering op de poster. Een aantal is natuurlijk want aantal is enkelvoud. Wie kon dit niet aanzien en heeft een Edding gepakt om de correctie aan te brengen? Was het een oplettende caissière, een geïrriteerde klant (ik zie meteen een Kees van Kooten-achtig type voor me), een schoolkind die het toevallig net in de Nederlandse les voorgeschoteld kreeg? Van wie is het handschrift? Kijkend naar de letter s waarop schreven zijn aangebracht gok ik erop dat het een medewerker was. Vanuit het idee dat de klanten het goed moeten kunnen lezen en dat er meer nodig is dan zomaar even een snelle aanpassing. Het moet wel duidelijk en netjes. Het is vast zo. Misschien vraag ik het nog wel ook. In dat geval was het nog leuker geweest wanneer de betreffende medewerker van Super de Boer er in hetzelfde handschrift de pay-off van de supermarktketen had toegevoegd: Graag gedaan.

We've Got A Thing

Zaterdagmiddag. Septemberzon boven Schatzenburg. Een licht briesje loopt zich warm langs de lijnen van het veld en mijn jongste dochter is als gastspeler uitgenodigd bij de dames van Foarut uit Menaldum. Anderhalfuur later heeft ze van de teamleider en de aanvoerder zo'n beetje alle posities mogen invullen, met haar af-en-aan voetbalervaring vanaf haar achtste blijkt ze door de jaren heen inmiddels een welkome versterking voor menig meidenelftal. En ik geniet van dit onverwachte moment. Van de boardreclames van Douma, Rob Oost en meer lokale ondernemingen. Van de vriendschappelijke geluiden tussen de dames onderling. Van de sportieve opmerkingen over en weer tussen de Foaruters en de Sint Anna's, nu duidelijk nog een maatje te sterk voor Menaldum. Ik geniet ook van de te hete, slappe zwarte koffie in een kartonnen bekertje voor een euro. En wat dit zaterdagmiddaguitje compleet maakt zijn de verwaaide klanken uit de schelle speakers op het terrein. De hoge tonen bereiken net m'n trommelvlies, de bastonen moeten het afleggen tegen de zomerbries en mag ik er zelf bij verzinnen. Veeg je alle frequenties op de juiste manier bij elkaar dan hoor je een jonge Barry Hay enthousiast zingen over zijn radarliefde. Klinkt als jeugdsentiment. Kermis op het Burgemeester Couperusplein. Schoolfuif. (Fuif! Wat een prachtwoord! Oldskool!) En dat alles past zomaar ergens langs een witte kalklijn op een grasveld tussen Dronryp en Menaldum.