Hoorde laatst een leuke mop (dank je EvI!) over Nordic Walking: "Ik kan het al zo goed, ik mag al bijna zonder stokken!" Erg grappig. Vanwege de eenvoud. Tijdens een fietstochtje met F. in de Ardennen kwamen we net zo'n ogenschijnlijk eenvoudige grap tegen langs de kant van de weg. De prikkel dringt recht tussen je ogen je hart binnen. Behoorlijk tongue-in-cheek campagne met een bitterzoete nasmaak. 'Kijk mama, zonder gordel!' Helemaal raak. Helemaal goed. Die Belgen snappen hoe het werkt. (En ja, ze hebben ook de 'Kijk papa!'-variant.) Hoe we dat in Nederland doen? Na vele verantwoorde vergaderingen van grijze wijze commissies waarin zoveel tinten grijs vertegenwoordigd zijn dat elk ook maar enigszins gewaagd campagne-idee ofwel meteen wordt afgewezen, ofwel wordt ontdaan van scherpe randjes tot en met het laatste kleinste braampje, ofwel wordt gecombineerd met nog drie andere ideeën. En dan krijg je de veelzeggende slogan 'Gordels om, ook achterin.' afgesloten met de over-all campagne pay-off 'Veilig thuiskomen heb je zelf in de hand.' Oefff...
