Grinderman. Verpletterend. Nick Cave And The Bad Seeds heb ik vijf jaar geleden gezien en ze hebben mij toen de beste avond sinds tijden bezorgd. Wat Mr Cave hier doet is ongeveer het dubbele. Een levende legende, dat gevoel kreeg ik toen al en nu weer. Een en al live, die man. Springt heen en weer, zingt, speelt gitaar, korgt, heeft humor, voert theaterstukjes op, is 'n enorme charmeur en komt ook nog 'ns gezellig dichtbij door van 't podium af op lege flightcases te stappen en zo ongeveer één met het publiek wordt. Wat sommige dames in het publiek toch wel een beetje overdonderend en eng vonden. Grinderman live is rauw, ontroerend, en vooral beestachtig goed. Ga die platen van 'm kopen beste lezers en dan praten we weer. En een mok...
Ja dat was wel heel dichtbij...
Stoere bebaarde bassist ook, onderkoelde blik, binnenpretjes en elke noot oké.
Warren Ellis op de achtergrond. Gitarist, violist, vocalist, sambaballist, geestenverdrijver, catweazle...Heb ik iets overgeslagen?
Voor de echte smerige hoge snerpende klanken kan je inderdaad maar het beste een Fender telecaster in een Fender bak pluggen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten