Zaterdagmiddag. Septemberzon boven Schatzenburg. Een licht briesje loopt zich warm langs de lijnen van het veld en mijn jongste dochter is als gastspeler uitgenodigd bij de dames van Foarut uit Menaldum. Anderhalfuur later heeft ze van de teamleider en de aanvoerder zo'n beetje alle posities mogen invullen, met haar af-en-aan voetbalervaring vanaf haar achtste blijkt ze door de jaren heen inmiddels een welkome versterking voor menig meidenelftal. En ik geniet van dit onverwachte moment. Van de boardreclames van Douma, Rob Oost en meer lokale ondernemingen. Van de vriendschappelijke geluiden tussen de dames onderling. Van de sportieve opmerkingen over en weer tussen de Foaruters en de Sint Anna's, nu duidelijk nog een maatje te sterk voor Menaldum. Ik geniet ook van de te hete, slappe zwarte koffie in een kartonnen bekertje voor een euro. En wat dit zaterdagmiddaguitje compleet maakt zijn de verwaaide klanken uit de schelle speakers op het terrein. De hoge tonen bereiken net m'n trommelvlies, de bastonen moeten het afleggen tegen de zomerbries en mag ik er zelf bij verzinnen. Veeg je alle frequenties op de juiste manier bij elkaar dan hoor je een jonge Barry Hay enthousiast zingen over zijn radarliefde. Klinkt als jeugdsentiment. Kermis op het Burgemeester Couperusplein. Schoolfuif. (Fuif! Wat een prachtwoord! Oldskool!) En dat alles past zomaar ergens langs een witte kalklijn op een grasveld tussen Dronryp en Menaldum.
1 opmerking:
A trip down memorylane! Pas maar op dat je niet in het verleden blijft hangen.
Een reactie posten