Het is ochtend. Lentezonnetje straalt Wâldweirijders in het gezicht. Mij bekruipt het heerlijke gevoel dat ik na ruime zeven jaar eigen baas nog regelmatig (bijna elke dag) voel: ik ben eigen baas. En ik stop bij een pomp om een kop koffie te halen. En ik neem de tijd om m'n koffie in het prille zonlicht, staand naast m'n auto, op te drinken. Ben mooi op tijd en anders wachten ze toch een minuutje! Het licht is prachtig, de buitenlucht ruikt goed en de koffie ook. En alleen al het feit dat ik dit mijn outdoor morning coffee break niet alleen bedenk maar mezelf ook permiteer, is genoeg om na een paar slokken te denken: ach, ik kan 't net zo goed onderweg opdrinken. Ik duw de kaart in het contact en rij het tegenlicht tegemoet. Het geluk zit nog steeds in kleine dingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten