Lopend in het bos dacht ik aan de voorraad houtblokken die ik een dezer dagen zou ophalen uit H. Ik kreeg hulp uit onverwachte hoek: Morris die anders alleen maar met grote takken sjouwt (hoe langer hoe liever) kwam uit de struiken met een enorm blok hout. Droog! Hij bracht het naar me toe en ik heb 'm natuurlijk goed beloond. Leuk, zo'n hond die je gedachten kan lezen...
19 februari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten