Heb vanavond flink kunnen en moeten doorwerken. Rond elf uur nog even op zoek naar een uurtje ontspanning. Kroop even voor de tv en viel midden in Het Uur Van De Wolf. Over auteursrechten door de jaren heen. Over het straffeloos op schrift mogen citeren van andere schrijvers, levende en dode, mits de naam er bij vermeld staat. Over het illegaal citeren van beelden, met of zonder vermelding van de maker. Over Metallica die elke Metallica-downloader voor de rechter zou willen dagen vanwege het stelen van hun intellectueel eigendom. Over Disney die in Amerika ongeveer elke lokaal kinderdagverblijf aanklaagt wanneer juf Mickey Mouse op de muur van het gebouw heeft geschilderd. Over Girl Talk, dé mash (mix) artiest die in elk nieuw nummer zoveel minuscule 0,125 seconde tellende samples van ontelbare songs van grote namen versleutelt dat hij voor elke song gemiddeld € 266.000,- euro aan rechten zou moeten betalen. Over het Happy Birthday riedeltje dat ooit in achttienhonderd zoveel door twee zussen is gecomponeerd maar nu eigendom is van Warner Chappel en dit roversnest elk jaar 30 miljoen dollar aan royalties oplevert. Over de nieuwe wet die mogelijk maakt auteursrechten te claimen op levende natuur, zoals bijzondere planten of dieren. (Hmmm, wie zal ik eens kopen, of wie gaat mij straks kopen en vanaf dat moment gratis geld vangen voor elk idee dat ik bedenk...) Met succes kon een 'slimme' ondernemer zich in ieder geval al de trotse eigenaar noemen van een Zuid-Amerikaanse medicinale plant, waardoor de plaatselijke bevolking opeens illegaal bezig is als ze diezelfde plant gebruiken op een manier zoals ze al generaties lang doen. Gekker moet het toch niet worden, kun je Geert Wilders regelmatig horen zeggen (vast niet over dit onderwerp trouwens) en voor deze ene keer citeer ik hem graag (al sample ik zijn woorden voor heel andere doeleinden dan hij ze doorgaans gebruikt) want waar gaat het nog over beste mensen. Wat een angst voor gebrek aan eigen creativiteit, die oneindige drang tot beschermen wat niet beschermd kan worden. Radiohead deed het enkele jaren al mooi door weg te lopen bij EMI en hun album In Rainbows op internet aan te bieden, letterlijk voor wat de gek er voor geeft. Een fan samplede het complete album uit eerbetoon, zette het ook op internet en kreeg binnen een week een vette claim aan de broek van EMI. Totdat Radiohead het platenlabel terugfloot en vervolgens de complete open bestanden van alle opnames van In Rainbows op internet plaatste zodat iedereen z'n eigen ideale Radiohead plaat kan mixen. Vertrouwen in je eigen creativiteit, heet zoiets volgens mij. Om een lang verhaal kort te maken: check uitzending gemist (of is dat alleen kijkcijfer-kino?) en kijk anderhalf uur naar Het Uur Van De Wolf van woensdag 25 november 2009. Met excuses trouwens voor deze enorme lap tekst. Ik moest het even van me af bloggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten