Nederland schreeuwt om cultuur. Tuurlijk. Cultuur is belangrijk. Moeten we zuinig op zijn. Koesteren. Alhoewel het hebben van geen cultuur natuurlijk ook een cultuur is. Gaat het om belastingpercentages op kaartjes voor bios, theater, concerten, musea en wat zoal nog meer onder het kabinetsvoorstel valt, dan is Nederland straks wereldleider. Waar een klein land dan toch weer groot in kan zijn. En bedenk dat er naar het schijnt voor een bedrag wordt bezuinigd ter grootte van een paar kilometer asfalt. (Soms kun je appels prima met peren vergelijken.) Kortom: geen goede ontwikkeling, vind ik. En waarom krijg ik dan toch zo de kriebels van de campagne 'Nederland schreeuwt'? Ik vind 'm niet leuk. Niet overtuigend. In tegendeel: bij mij roept het vooral plaatsvervangende schaamte op. Zo'n 'doe dát nou voor al niet-gevoel. Ik vind het een campagne van gelijkgestemden voor gelijkgestemden. Ik denk tenminste niet dat deze campagne de ongelijkgestemden ook maar een beetje tot de orde roept. En de gelijkgestemden hebben straks geen stem meer over om op argumenten te overtuigen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ik ben sprakeloos.
Een reactie posten